Eg kan inkje kalla meg for noge Bjerkreibu når dæ kjæme t dialekt. T dæ hæ æg budd altfor lenge vekke. Inkje at dæ æ så lenge, men dæ æ akkorat dæ så æ poenge. I frykt fø at den goa Bjerkreisdialektå verte utvatna så må me ta opp denne tråden og gå i djubnå på utfordringå som liggje framføre. Me må inkje gløyma den goe gamle dialektå så æ rodfesta og som gjer at æg får frysningå når æg treffe nogen som "kan snakka".
Onna 175 års jubileet for kyrkjå så va dæ ei samling på bedehuse fø ei stonn tebage. Då gjekk Per Spødervold opp på talarstolen og fortelde flerne historia om folk i bygdå som tog den lange vegen t gudsteneste. Den kvelden sidde endå i ryggmargjen. Han æ kroneksempelet på dialekt, og fø dæ vil eg takka at han og flerne med han at de inkje lar sæg rikka av all slags udenom- dialekts påverknader.
Nå hæ æg vore gruele heldige så hæ fonne mæg ei dama så kjæme frå denne flotte plassen så du ser i bildet øve her. Dæ æ Veen å representere øvra bygdå på ein unige måde. Dæ æ vel ein av dei plassene i Bjerkrei der dialektå endå hæ t goa å verta udvatna. Æg merke æg verte påvirka av dæ, og kan inkje aent enn å seia at dæ glea meg. Hallvard æ bonde og kan au "snakka". Heldigvis så æ æg på besøg av og t, og verte påvirka i den retning æg au ynskje. Så lenge æg arbeide i Eigersonn, så gjære dæ godt å få påfyll på den retta siå.
Me må stå i samen og inkje gløyma kor me bur, og kem me æ. Kor æ du?
